"Gdzie tragedia zderza się z wiecznością"

"Chata" 
 to kolejna książka, która mnie oczarowała. Niestety nie mam jej przy sobie więc recenzję i cytaty wzięłam z internetu. Przeczytałam ją w jakieś trzy dni nie mając zbytnio czasu. 
W pewnych momentach słowa samego Boga było mi bardzo trudno zrozumieć, ale uporałam się z tym. Jest to książka, która wymaga głębokiego przemyślenia wypowiadanych tam słów. Mimo to wydaje mi się, że zmieniłam trochę nastawienie do Boga :)

To opowieść o człowieku, o jego walce wewnętrznej w obliczu tragedii, a także o jego zawiłych relacjach z Bogiem. 

Ustabilizowane i szczęśliwe dotychczas życie rodziny Maca, niespodziewanie rozdziera przeraźliwa tragedia. Porwanie dziecka, najbardziej drastyczne przeżycie, jakie może spotkać rodzica. Najmłodsza latorośl rodziny MacKenzich, Missy zostaje uprowadzona podczas wakacji nad jeziorem, jak się później okaże przez seryjnego mordercę. W opuszczonej leśnej chacie, na totalnym odludziu, odnalezione zostają jedynie ślady sygnalizujące, iż została bestialsko zamordowana, bowiem ciało nie zostaje zlokalizowane.

Cierpienie najbliższej rodziny jest niewyobrażalne, najbardziej ojca, który ustawicznie zadręczając się i obwiniając, popada z upływem czasu w Wielki Smutek. W piwnicy swojego serca, bezpiecznie na kłódkę zamyka wszystkie emocje. A jego serce przepełnione jest bólem, gniewem, zamętem i nienawiścią. Nienawiścią do samego Boga. Wszakże najzwyczajniej go zdradził, skoro będąc wszechmogącym, pozwolił na takie bestialstwo.

Pewnego dnia, cztery lata później Mack otrzymuje tajemniczą wiadomość. Tym bardziej niepojętą, bowiem zawiera ona zaproszenie od znienawidzonego Boga do koszmarnej chaty. Przekonany o głupim żarcie, tudzież sygnale od mordercy, wbrew logice i zdrowemu rozsądkowi, w tajemnicy przed rodziną, wybiera się w podróż. Wydarzenia, które będą miały miejsce później, w mrocznej chacie, przerosną jego zdolność rozumienia. 

To powieść o walce z samym sobą, kiedy człowiek gnieździ się w smutku i melancholii, zamiast po prostu kochać. Zatem to również powieść o miłości, o tym, żeby kochać bez żadnych warunków i planów. Bowiem jeśli ktoś ma oczekiwania względem drugiego człowieka, znaczy to, iż przeraźliwie obawia się niewiadomej, jaką jest przyszłość i wynik działania, stąd próbuje kontrolować jego zachowanie.

***

Najmłodsza córka Mackenziego Allena Phillipsa Missy została porwana podczas rodzinnych wakacji. W opuszczonej chacie, ukrytej na pustkowiach Oregonu, znaleziono ślady wskazujące na to, że została brutalnie zamordowana. Cztery lata później pogrążony w Wielkim Smutku Mack dostaje tajemniczy list, najwyraźniej od Boga, a w nim zaproszenie do tej właśnie chaty na weekend. Wbrew rozsądkowi Mack przybywa do chaty w zimowe popołudnie i wkracza do swojego najmroczniejszego koszmaru. Jednakże to, co tam znajduje, na zawsze odmienia jego życie. Mack spędza w chacie weekend, uczestnicząc w czymś w rodzaju sesji terapeutycznej z Bogiem, nazywającym siebie Tatuśkiem, Jezusem, który pokazuje się pod postacią żydowskiego robotnika, i Sarayu, Azjatką uosabiającą Ducha Świętego.

Chata to piękna historia o tym, jak Bóg przychodzi do nas w naszych smutkach, do nas uwięzionych we własnych rozczarowaniach, zdradzonych przez własne wyobrażenia. Nigdy nie zostawia nas tam, gdzie nas znajduje, jeśli się przy tym nie upieramy.

Cytaty:

Żyć bez miłości to tak, jakby zawiązać ptakowi skrzydła i pozbawić go możliwości fruwania.

Rozwój oznacza zmianę, a zmiana łączy się z ryzykiem, wkroczeniem, ze znanego w nieznane. 

Ciemność wyolbrzymia lęki, kłamstwa i żale. Prawda jest taka, że są one bardziej cieniami, niż rzeczywistością, więc w mroku wydają się większe. Kiedy do miejsc, gdzie w tobie żyją, dociera światło, zaczynasz widzieć, je takimi, jakie są.

Ludzie są uparci, jeśli chodzi o skarb ich urojonej niezależności. Bardzo sobie cenią tę chorobę i za nic nie chcą wyzdrowieć. Znajdują w niej swoją tożsamość i wartość, dlatego strzegą jej z całych sił.

 Uczucia to kolory duszy. Są cudowne i niezwykłe. Bez nich świat staje się bezbarwny i ponury.

Wybaczenie jest przede wszystkim dla wybaczającego. Pozwala uwolnić się od czegoś, co zżera cię żywcem, niszczy wszelką radość i zdolność do kochania. 
    

Naprawdę gorąco polecam! Może i w Waszej wierze coś się zmieni? :)     

Dodam tylko, że Bóg wcielił się w postać Murzynki, a życie Mack' a po tym weekendzie bardzo się zmieniło, stał się innym człowiekiem :)  

Autor:

William P. Young  

Ps.  Zmieniłam trochę wygląd bloga :) Co sądzicie? :) 

Może ktoś z Was wie jak zrobić, żeby tytuł posta był na środku? ;]